نقد دیوان الفت اصفهانی

میرزا محمدکاظم بن زین العابدین شاعر اصفهانی نیمۀ دوم سدۀ سیزدهم هجری قمری است که ناصرالدین شاه، ظلّ السلطان، و سی و چند نفر از دیگر رجل سیاسی آن عهد را ستایش کرده است. دیوان اشعار او به کوشش مژگان اسماعیلی (کارشناس ارشد مرمت و احیاء بناها و بافت های تاریخی، و رئیس کنونی پژوهشکدۀ زبان شناسی، کتیبه ها و متون پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری) و سجاد اسفندیاری که تصحیح دیوان الفت موضوع پایان نامۀ کارشناسی ارشد او بوده و از سوی پژوهشگاه میراث فرهنگی منتشر شده است. این دیوان دربردارندۀ غزلیات، قصاید، ترکیب بندها، مسمطات، قطعات و رباعیات الفت اصفهانی است. پدیدآورندگان این اثر یک مقدمۀ ۱۹صفحه ای، واژه نامه، و کتاب نامه را نیز با اشعار همراه کرده اند. نوشتۀ پیش روی که به سفارش فصلنامۀ نقد کتاب میراث به اختصار هرچه تمام تر تهیه شده است، کیفیت انتشار این دیوان و ارزش ادبی آن را با دیدگاهی نقادانه ارزیابی خواهد کرد.